‘uitgerekend bij 25 jaar VNR is het kringetje rond’
Ieder jaar op Internationale Vrouwendag kiest Vrouwennetwerk Rijnstreek uit haar eigen geledingen de netwerkster van het jaar. dit keer viel de eer te beurt aan advocate Iris Meijer-Hilhorst, Vanwege haar enthousiasme en doorzettingsvermogen’ en haar ontwikkeling tot ondernemer’. Na er vijf jaar in loondienst gewerkt te hebben, werd de Alphense namelijk In 2007 mede-eigenaar Van Munneke Lourens Advocaten. dat daar vrijwel alleen vrouwen werken, is overigens toeval.
Over het juryrapport
Dat ‘enthousiasme en doorzettingsvermogen’ is ook iets van de laatste jaren? ,,In het juryrapport werd hiermee bedoeld dat ik in 1995 een opleiding tot jurist ging volgen aan de Open Universiteit, naast mijn fulltime baan als secretaresse op een advocatenkantoor. Door mijn enthousiasme en doorzettingsvermogen heb ik daar zeven jaar over gedaan. We hadden toen nog geen kinderen, maar het was wel balanceren tussen studie en een sociaal leven. De beroepsopleiding advocatuur heb ik aansluitend bij Munneke Lourens Advocaten gevolgd. Nog steeds wil ik mezelf verbeteren door telkens de nieuwste jurisprudentie door te nemen. Het lezen daarvan lijkt droge kost, maar het blijft interessant. Meestal lees ik me thuis in. Het scheelt dat ik bijna geen tv kijk. Daarnaast lukt het me om te combineren. Zo zie ik er het nut niet altijd van in om alleen maar te zitten in de speeltuin, dus neem ik dan wat dossiers door. Een workaholic ben en word ik echter niet. Ik wil namelijk ook tijd overhouden voor mijn gezin en andere activiteiten zoals bijvoorbeeld Parkexpressie. Zelf heb ik vroeger geschilderd en deze stichting voegt veel toe aan cultuur. Met de kinderen ga ik er regelmatig heen. Ik vind het dan ook heel leuk dat ik gevraagd ben bestuurslid te worden. Dit ben ik sinds januari.”
Over middelpunt
Je was al eens eerder genomineerd bij het VNR. Heeft bij je recente uitverkiezing meegespeeld dat je er inmiddels bestuurslid bent? ,,Nee hoor. Je wordt namelijk door de leden zelf genomineerd en niet door het bestuur. Toen bekend werd welke drie leden de meeste stemmen hadden gekregen, mochten alle leden ieder 5 punten over hen verdelen. Wie de meeste punten kreeg, zou winnen. Ik had op mezelf kunnen stemmen, maar heb het niet gedaan. Ik vind dat niet zo fatsoenlijk.” ,,De uitslag werd bekend gemaakt tijdens onze jaarvergadering. Toen voorzitter Karin Pool haar verhaal hield, werd me bij de derde zin duidelijk dat ze mij bedoelde. Als blijk van waardering kreeg ik een bos bloemen en een speld die speciaal voor mij gemaakt was van zilver, messing, kunststof en een briljantje. Edelsmid Will de Heij schreef in haar toelichting dat het ontwerp symbool staat voor een netwerk met een diversiteit aan VNR-vrouwen, met mij als stralend middelpunt. Dat vind ik goed bedacht en verwoord.”
Welke meerwaarde heeft Vrouwennetwerk Rijnstreek voor jou? ,,Onze bijeenkomsten voelen als een warm bad. Eens per maand dineren we met elkaar en daarna is er een avondprogramma. Ik vind het plezierig om met vrouwen om te gaan die in soort-gelijke situaties zitten. Van hen leer ik bijvoorbeeld hoe ik het met personeel moet doen. Toen ik nog in loondienst was bij Munneke Lourens had ik gewoon collega’s. Echter, sinds zij afscheid heeft genomen van het kantoor en ik – samen met Jacquelien Mos en Monique Snijder – mede-eigenaar ben geworden van Munneke Lourens Advocaten, zijn ze behalve collega’s opeens ook onze medewerkers.” ,,Wat overigens toevallig is: Vrouwennetwerk Rijnstreek is 25 jaar geleden opgericht door Theresa Munneke – 2009 is dus een jubileumjaar – en uitgerekend nu ben ik Netwerkster van het Jaar geworden. Hiermee is het kringetje rond. Theresa spreek ik nog regelmatig. Naar die bewuste VNR-ledenverga-dering is ze zelfs met me mee geweest. Wij kennen elkaar al lang, nog van on-ze vorige werkkring. Toen zij in 1999 voor zichzelf begon, ben ik minder voor onze toenmalige baas gaan wer-ken en de rest van de tijd bij Theresa. In 2002 ben ik volledig overgestapt naar Munneke Lourens Advocaten en sinds 31 juli 2007 ben ik dan een van Theresa’s drie opvolgers.”
Over drie musketiers
Met z’n drieën directeur zijn, (hoe) werkt dat? ,,Dat werkt prima! We zitten op hetzelfde level en waren alle drie toe aan een stap verder. Ons voordeel is dat we heel verschillend zijn en daardoor elkaar goed aanvullen. Als twee van de drie eens strijd hebben – dat kan in allerlei combinaties zijn – dan bewaart de derde het evenwicht. Voor zo’n hechte samenwerking kun je beter geen vriendinnen zijn, want die houden nog wel eens hun mond voor de lieve vrede. Dat is hier niet handig. Onze samenwerking is contractueel geregeld, dus eigenlijk is het meer een huwelijk dan een vrijblijvende vriendenband. Uiteraard hebben we wel ook veel lol met elkaar. Toen wij voor het werk nog steevast met z’n drieën op pad gingen – hier hebben we helaas steeds minder de tijd voor – werden we wel de drie musketiers genoemd. Hoe de andere medewerkers het vonden dat wij naast collega’s opeens ‘bazen’ werden? Dat zou ik niet namens hen kunnen zeggen. Maar het typeert denk ik wel de stabiliteit en sfeer van het kantoor dat veel medewerkers na de overname bij Munneke Lourens in dienst zijn gebleven, waaronder ook familie van Theresa. Het team is nog altijd loyaal naar het bedrijf toe en levert een goede bijdrage. Het scheelt misschien dat Theresa niet op een vervelende manier is weggegaan, maar gewoon na zoveel jaar toe was aan iets anders. Daarom was er ook helemaal niet de behoefte om de kantoornaam te wijzigen. Sterker nog: Munneke Lourens Advocaten heeft een goede naam opgebouwd in letselschade en arbeidsrecht, dus die naam zullen we niet gauw veranderen.”
Letselschade en arbeidsrecht.
Vertel daar eens wat meer over? ,,Letselschade is ons hoofdwerk en iets van alle tijden, arbeidsrecht is vooral nu weer actueel. Zaken die betrekking hebben op arbeidsrecht worden sneller behandeld. Dit is vaak ook prettig voor de werknemer, anders geeft het onrust. Bij letselschade daarentegen, hebben we vaak voor langere tijd contact met onze cliënten. De meeste van hen zijn verkeersslachtoffer. Lichamelijk, psychische of materiële schade treedt vrijwel direct op. Hiervoor vragen wij aan de verzekeraar van de tegenpartij alvast een voorschot op de uitkering, zodat men bijvoorbeeld alvast hulp kan inkopen. Maar er moet ook berekend worden wat de eventuele restschade zal zijn. Soms zijn dat lastige zaken. Bijvoorbeeld als de verzekeraar van de tegenpartij zegt dat er al slijtage zat in de geblesseerde knie. Of als men zonder meer stelt dat de hoofdpijn na het ongeluk dezelfde is als ervoor, terwijl die misschien samen-hing met de menstruatie en nu van een heel andere aard is. En stel dat een tie-ner zich na een ongeval anders gaat ge-dragen, is dat dan gewoon de puberteit of houdt het verband met bijvoorbeeld hersenletsel dat door het ongeval is op-getreden? Om de ernst van de situatie goed in te kunnen schatten, stellen wij continu vragen en schakelen we meest-al medische deskundigen in. De sfeer moet dus zo zijn, dat de cliënt ons zo-veel mogelijk vertelt. Daarom zijn wij geen advocaten tegen wie je opkijkt, maar toegankelijk en laagdrempelig. Van ons inloopspreekuur – elke dinsdag van 11.30 tot 12.30 uur – wordt regelmatig gebruik gemaakt.”
Over mannen – vrouwen
Is de advocatuur eigenlijk nog steeds een mannenwereld? ,,Tegenwoordig is van het aantal rechtenstudenten meer dan 50 procent vrouw. Dat vrouwen advocaat worden, is in Nederland helemaal geaccepteerd. Ons aantal is groeiende, behalve dan in grote kantoren. Daar zitten voornamelijk nog mannen aan de top. Of dat te maken heeft met het glazen plafond of dat vrouwen zelf niet willen, weet ik niet.” ,,Mij persoonlijk maakt het niet uit of ik met een man of vrouw moet onderhandelen voor onze cliënten. Al heb ik wel eens het gevoel dat ik het met mannen beter kan regelen, maar dat heeft waarschijnlijk ook vaak dan meer met de persoon te maken. Dat bij Munneke Lourens Advocaten vrijwel alleen vrouwen werken – we hebben een man op de boekhouding en een jonge mannelijke student ter ondersteuning – is toevallig zo gegroeid. We willen nu eenmaal steeds de beste kandidaten voor de openstaande functies. Toevallig zijn we nu op zoek naar een nieuwe advocaat. Man of vrouw maakt ons niet uit, zolang hij of zij in ons team past.”
Over toekomstplannen
Wat kunnen we nog van Iris Meijer-Hilhorst verwachten? ,,Theresa heeft een huis in Spanje waar ze een groot gedeelte van het jaar naar toe gaat. Ik zou dat over 10 jaar – of iets langer – ook wel willen, maar dan in Toscane, waar ik al 30 jaar kom.”
Verschenen in De Alphenaar – 21 april 2009 – Jolanda van Luinen
Foto: Wil Kokelaar
