Anne Brokerhof is ‘vereerd’ met prijs Vrouwen Netwerk
Het logo van het VrouwenNetwerk Alphen aan den Rijn (VNA) schittert in zilver op een stukje blauw fluweel. De pin kan als een sieraad op een kleding-stuk worden bevestigd. „Dragen zal ik het niet”, stelt Anne Brokerhof-Boevé. „Het gaat in de kast bij de andere speldjes die ik in de loop van de jaren in de verpleging heb verworven, maar ik ben er wel reuze blij mee.” De broche vertegenwoordigt de waardering van het Netwerk voor de Alphense in haar functie van directeur van de thuiskraamzorg Rijn- en Veenstreek, alsook wegens haar ijver bij het vervullen van de taak van voorzitter van de stichting thuiskraamzorg Zuid-Holland, met dertien aangesloten centra.
Anne Brokerhof voelt zich desgevraagd zeer vereerd. „Het is natuurlijk een erken-ning van je inzet. Zeker, maar ik zie er vooral een stuk waardering in voor het totale bedrijf. Vooral in die zin, dat via onze produkten — de kraamzorg en de kinderopvang — het is gelukt om een professionele uitstraling te krijgen.” Zij weet als geen ander de onderscheiding, die vorig week met enig vertoon werd uitgereikt, in te schatten. Zij maakt zelf ook deel uit van het VrouwenNetwerk, een organisatie die zich sterk maakt voor het doorstromen van vrouwen naar hogere en invloedrijke posities in het bedrijfsleven, bij de overheid, in de politiek en in de wetenschap. De onderscheiding Netwerkster van het jaar is vorig jaar bedacht en voor het eerst uitgereikt aan prof.dr. H.M. Langeveld. Haar naam bovenaan de lijst van gegadigden was een complete verrassing voor Anne. „Ik zou nooit aan mezelf hebben gedacht”, zegt ze lacherig. „Ik had trouwens zelf wel iemand uit de zorg-sector aangegeven.” VrouwenNetwerk prijst haar wegens een aantal verdiensten waarmee zij de meerwaarde van het vrouwelijk management laat zien, hetgeen uitstraalt naar andere organisaties en personen. Gewezen wordt op haar leidinggevende positie op provinciaal niveau, binnen een sector waar bijna uitsluitend mannen de lakens uitdelen. Ik verbaas me over die situatie. „Dat klopt wel”, bevestigt zij, die toestand verbindend aan de verbeterde arbeidsvoorwaarden. „De verpleging heeft van oudsher een vrouwelijk imago. Opvallend is echter, dat de uitvoerende taken nog steeds in handen zijn van vrouwen, maar dat de leidinggevende functies bij de mannen liggen.” „Jammer”, constateert Anne Brokerhof. „Jammer, dat de meeste vrouwen de kansen laten liggen.”
Voorbeeld
Zelf is zij een levend voor-beeld van wat er te bereiken valt. Anne, 51 jaar, getrouwd en moeder van twee doch-ters, trad ruim dertig jaar geleden de wereld van de ge-zondheidszorg binnen als leerling-verpleegkundige. Ze bekwaamde zich in het vak met steeds weer nieuwe cursussen. Daarbij voortdurend wisselend van werkterrein. „Ik heb eigenlijk van alles gedaan, wat er aan mo-gelijkheden was. Ik stopte een tijdje met werken, toen ik in 1965 trouwde, met een onderwijsman. Maar nadat onze oudste dochter Chantal een jaar was geworden, ben ik weer aan de slag gegaan, als docente verpleegkunde.” Het gezin kwam in 1974 naar Alphen. Anne pakte haar oude beroep weer op en ging werken in het Academisch Ziekenhuis Leiden. Twee jaar later stond haar naam op de loonlijst van het kraamcentrum van Alphen en omgeving. „Zo heette dat toen nog. Ik heb hier begonnen als adjunct-leidster/docente en heb die functie verder uitgebouwd.” Anne: „Ik ben nu dus zestien jaar in totaal bij de kraamzorg, maar daarvan heb ik zes jaar lang erbij gestudeerd. Tot verleden jaar aan toe, toen heb ik nog een cursus hoger management gedaan.”
Deskundigheid
Ze zegt: „Luister eens, stilstand is achteruitgang. Zo zie ik dat voor mezelf, maar eigenlijk ook voor iedereen in het bedrijf. We hebben flink wat deskundigheid in huis, maar die deskundi-heid moet je onderhouden en bevorderen. Vandaar dat ik er binnen de organisatie mijn best voor doe geld vrij te maken voor allerlei trainingen.” Ze rept van een zeker in de toekomst voortdurende aan-dacht voor kwaliteit, met de stelselwijzigingen van Simons in het verschiet. „Zie je het voor je? Terug naar de wilde bakertijd.” Netwerk eert haar ook voor de aanpak binnen het bedrijf met veel aandacht ypor projecten die de (werk) sfeer optimaal bevorderen. Over sfeer gesproken: ik ben vandaag in de gelegenheid daar iets van te proeven middels een hartelijke ontvangst. De directeur zit niet achter haar bureau, maar neemt plaats aan de vergadertafel. „Te veel afstand,” is haar commentaar. Anne heeft een moederlijke uitstraling, getuigt van liefde voor het vak en rept fier over de prestaties van ‘haar’ mensen.
(Verschenen in Rijn en Gouwe – 20-1-1993 – Geertje Bos)
(Foto Rijn en Gouwe/Annette Lameijer-Bleeker)
